Xanax – odstawienie i skutki uboczne długotrwałego zażywania

Niektórzy nazywają go „lekiem na całe zło”. I faktem jest, że za działanie Xanax pokochać nietrudno. Uspokaja, pomaga zasnąć, przywraca radość, wycisza lęk i – działa natychmiast. Tyle tylko, że to bardzo toksyczna miłość. W tym samym tempie bowiem uzależnia, a jego odstawienie z dnia na dzień jest bardzo niebezpieczne. Jak wygląda odstawienie Xanaxu oraz jego skutki uboczne?

Apteki w Polsce sprzedają rocznie ok. 350 tys. opakowań Xanaxu, a przecież to tylko jeden z 30 możliwych leków o podobnym działaniu. „Z życia na Xanaxie wyrywa Cię dopiero komornik”, „Historia Xanaxu to historia przejmowania rządu dusz przez przemysł farmaceutyczny”, „Recepta na nałóg” – takie przykładowe nagłówki wyrzuca wyszukiwarka, gdy wpiszemy w nią hasło „Xanax uzależnienie”. Masowo nadużywamy leków z grupy benzodiazepin, do których należy Xanax, a skutki mogą być naprawdę opłakane.

Sam w sobie Xanax (alprazolam) jest lekiem skutecznym i potrzebnym. Ma silne działanie przeciwlękowe, które odczuwa się niemal natychmiast poza życiu tabletki. Lekarze przepisują go pacjentom zmagającym się z bezsennością i problemami psychicznymi. Jest to m.in. nadmierne zamartwianie się, ataki paniki i zespół stresu pourazowego (PTSD). Są takie życiowe sytuacje i okoliczności, w których bez leku tego typu nie sposób się obejść. Dopóki jest stosowany doraźnie i zgodnie z zaleceniami lekarza oraz pod jego stałą kontrolą – jest lekiem bezpiecznym. Nie jest to jednak lek przeznaczony do długotrwałego stosowania. A już na pewno jego przeznaczeniem nie jest rekreacja czy przyjmowanie chroniczne dla efektu relaksu i rozluźnienia.

Niedostateczne regulacje prawne

Niestety, efekt zażycia już jednej tabletki może być tak spektakularny, że u wielu pacjentów pojawia się pokusa sięgnięcia po dodatkowe dawki, które w piorunującym tempie rosną – bo mechanizm uzależniający Xanaxu jest wyjątkowo silny. Prawda jest taka, że cały proceder może odbywać się bez jakiejkolwiek kontroli systemowej. Co prawda Xanax jest lekiem na receptę, ale tę zdobyć nietrudno. W Polsce może ją wystawić każdy lekarz, również internista, a nawet… weterynarz.

Lekarz nie zawsze zna dokładną historię leczenia pacjenta, bywa, że wierzy mu na słowo i wypisuje leki celem kontynuacji leczenia wprowadzonego przez innego specjalistę. Osoba już uzależniona takich lekarzy może odwiedzić nawet kilka razy dziennie. W ten sposób potrafi zgromadzić zapasy Xanaxu niemal dla pułku wojska. System informatyczny nie informuje lekarza, jakie recepty w ostatnim czasie otrzymał pacjent na przykład od innego specjalisty. Zero kontroli – jedynie słowa pacjenta, który, jeśli już jest silnie uzależniony, prawdy na temat przyjmowanych dawek raczej nie wyjawi. A bywa ona wstrząsająca. Rekordziści potrafią przyjmować już nawet nie kilka, a kilkadziesiąt tabletek dziennie.

Xanax – skutki uboczne

Na to pytanie odpowiedź jest w zasadzie krótka – uzależnienie. To właśnie najgorszy z możliwych skutków ubocznych zażywania Xanaxu. Ten lek uzależnia fizycznie w piorunująco szybkim czasie, w niektórych przypadkach można się uzależnić po przyjęciu od kilku do kilkunastu dawek leku. Stosowanie alprazolamu może prowadzić do rozwinięcia się tolerancji na lek, co oznacza, że do uzyskania tego samego efektu konieczna jest stale coraz większa dawka.

Długoterminowe skutki uboczne Xanaxu mogą obejmować:

• Napady padaczkowe – intensywne zaburzenia pracy mózgu, które powodują skurcze organizmu. Powtarzające się napady lub ich występowanie przez dłuższy czas mogą powodować uszkodzenie mózgu, a nawet śmierć.
• Przedawkowanie – zbyt duża ilość Xanaxu w krótkim czasie może spowodować przedawkowanie, które może prowadzić do śmierci. Xanax jest magazynowany w tkance tłuszczowej organizmu i kumuluje się przez dłuższy czas, nawet jeśli jest przyjmowany w małych ilościach. Kumulacja ta może również prowadzić do przedawkowania.
• Upośledzenie funkcji poznawczych – u osób przewlekle nadużywających Xanaxu może wystąpić upośledzenie pamięci długotrwałej i choroba Alzheimera, która charakteryzuje się słabą pamięcią i niemożnością myślenia.

Uzależnienie od Xanaxu

Najczęstszym jednak skutkiem długotrwałego zażywania Xanaxu jest silne uzależnienie. Towarzyszy mu przede wszystkim pojawianie się objawów odstawiennych, które mogą wystąpić już kilka godzin po przyjęciu ostatniej dawki. Symptomy, które możesz zaobserwować, obejmują:

• zaburzenia nastroju (w tym lęk, nerwowość, płaczliwość, apatia),
• ciągłe zmęczenie, nawet po niewielkim wysiłku,
• zaburzenia uwagi, pamięci i koncentracji,
• kłopoty ze snem: bezsenność i koszmary senne, wybudzanie się w nocy,
• bóle i zawroty głowy,
• nudności i wymioty,
• spadek łaknienia, utrata masy ciała,
• bóle w nadbrzuszu, zaparcia, biegunki,
• poty i dreszcze,
• nadwrażliwość na hałas, dotyk, zapachy,
• dzwonienie w uszach,
• mrowienie, pieczenie i palenie skóry,
• podwójne widzenie,
• drżenia i skurcze mięśni, wzrost napięcia mięśniowego,
• wzrost ciśnienia krwi, tachykardia, przyspieszenie akcji serca,
• napady drgawkowe,
• zaburzenia ciśnienia krwi,
• zaburzenia świadomości,
• majaczenie, zaburzenia psychotyczne,
• depersonalizacja, derealizacja, urojenia, omamy,
• nadmierne pobudzenie psychoruchowe,
• hipertermia.

Odstawienie Xanaxu – jak zrobić to bezpiecznie

Jeśli alprazolam przyjmowany jest doraźnie, raz na kilka dni lub rzadziej, nie rozwinie się uzależnienie fizyczne od leku. Zwykle w takich sytuacjach można bez konsekwencji samodzielnie odstawić lek – i jest to bezpieczne. Z pewnością inaczej wygląda sytuacja, gdy Xanax przyjmujesz długo, a dawki były stale zwiększane aż do poziomu, który przekracza (często wielokrotnie) maksymalną zalecaną ilość.

Podstawowa zasada jest taka jak przy wszystkich benzodiazepinach – w przypadku wieloletniego stosowania wysokich dawek, najbezpieczniej Xanax odstawiać na szpitalnym oddziale detoksykacyjnym. Tylko wówczas w razie wystąpienia silnego zespołu abstynencyjnego będzie możliwość udzielenia Ci pomocy i zniwelowania trudnych do zniesienia objawów. Jednak nawet jeśli nie zdecydujesz się na detoks, nigdy nie odstawiaj Xanaxu nagle. Nagła redukcja dawki lub całkowite odstawienie Xanaxu z dnia na dzień może pociągnąć za sobą taką reakcję organizmu, jak opisana w akapicie wyżej. Nigdy nie jesteś w stanie przewidzieć, jak zareaguje właśnie Twój organizm, z jakimi objawami przyjdzie Ci się mierzyć i jakie zagrożenie będą one stanowiły dla Twojego zdrowia, a nawet życia.

Wykonaj pierwszy krok

Jeśli decydujesz się na odstawienie Xanaxu, potrzebujesz na początek szczerej rozmowy z psychiatrą. Tylko specjalista, który będzie znał pełną prawdę o tym, ile tabletek dziennie i od jak dawna przyjmujesz, może opracować bezpieczny sposób stopniowej redukcji dawek aż do całkowitego odstawienia. Zwykle lekarze przyjmują jedną z dwóch strategii odstawienia leku: 1) redukcja dawki obejmująca 25% co 7–14 dni, 2) redukcja dawki na podstawie występowania objawów abstynencyjnych. W tym drugim przypadku redukujemy dawkę o 25% i jeśli nie występują objawy pogorszenia, redukujemy ją ponownie po 7–14 dniach. Jeżeli pojawiają się objawy odstawienne, lekarz zaleca powrót do poprzedniej dawki i po pewnym czasie próbuje po raz kolejny zmniejszyć dawkę.

Benzodiazepiny, w tym Xanax,  można bezpiecznie odstawić i uwolnić się od konieczności ich zażywania. Ale fizyczne oczyszczenie organizmu z substancji to konieczny, ale dopiero pierwszy krok w drodze do wolności. Prócz uzależnienia fizycznego Xanax silnie uzależnia psychicznie. Emocjonalnej potrzeby sięgania po tabletki nie zniweluje ani detoks, ani „silna wola”. Jedyną drogą do wolności jest terapia uzależnień. Nawet najlepiej przeprowadzony detoks i całkowite odstawienie Xanaxu nie eliminuje ryzyka powrotu do nałogu. To nie jest ryzyko, które warto podejmować.

Jeśli jesteś uzależniony od Xanaxu i chcesz odzyskać wolność, skontaktuj się z nami: 531 432 011. Nasi terapeuci pomogli już setkom osób w takiej sytuacji, jak Twoja. Tu nie ma czasu do stracenia – dobre, trzeźwe życie to najpilniejsza sprawa, jaką masz teraz do załatwienia. Zadzwoń do nas. Zrobimy wszystko, by Ci pomóc.